De natuur helpt je om te onderzoeken waardoor je burn-out bent geraakt. Dat was ook het geval met Claire. Ze was met flinke vermoeidheidsklachten uitgevallen op haar werk. Ze zocht me op om te leren hoe ze kon ontspannen. Dat was niet het hele verhaal.
Na een paar wandelingen vertelde Claire dat ze als jong kind haar moeder verloren is. Omdat haar vader daar moeilijk mee om kon gaan, was de dood van haar moeder geen onderwerp van gesprek in haar jeugd. Claire zelf heeft geen herinneringen meer aan haar moeder, ze was pas twee jaar toen haar moeder stierf. Nu ze meer ontspannen raakt, komt het verdriet van het overlijden van haar moeder naar de oppervlakte.
Dat gebeurt vaker. Niet verwerkte rouw kan een oorzaak zijn van een burn-out. Wat het lastig maakte voor Claire is dat zij geen beeld meer heeft van haar moeder, foto’s ontbreken. Haar vader is inmiddels dementerend, dus die kan ook niet veel meer vertellen over haar jeugd. Dat maakt het verdriet nog ongrijpbaarder voor haar: hoe kan ze over rouwen over iemand die ze niet kent? Maar toch is het er, dat verdriet. Na hier een tijdje over gesproken te hebben, vroeg ik haar een rondje te maken en rustig om zich heen te kijken. Wat viel haar op?
Ze zag het onmiddellijk: dat vogelnest boven in de boom. Het was het nest aalscholvers, je kent ze wel, die zwarte vogels die hun vleugels steeds uitspreiden om ze te laten drogen in de wind. Die aalscholver met gespreide vleugels stond bij z’n nest met een paar jongen er in.
Wat heeft dat nest met jouw verdriet te maken, vroeg ik Claire. Ze huilde en zei: die geborgenheid, die heb ik zo gemist. Ze vertelde nog veel en veel meer, alsof de stop er af ging. Dit beeld van het vogelnest met die beschermende vleugels van de aalscholver, maakt Claire duidelijk waar haar verdriet over ging. Dat gaf haar houvast en mij een goede aanleiding om dit thema verder met haar te onderzoeken.
De natuur helpt je. Metaforen kunnen je toegang geven aan dat wat nog je nog niet bewust weet. En nee, ik had het niet gezien, dat daar een vogelnest hoog in de boom zat. Ik kón het zelfs niet zien vanuit mijn positie. Het lijkt magie, maar metaforen zijn de kracht van wandelcoachen.
Reageren? Graag!