Wat valt er te leren van een periode van opgebrand en uitgeput zijn? Een burn-out gun je niemand, maar de opbrengst is wel waardevol. Wat zijn de levenslessen die je uit een crisis kunt halen? Lees mijn verhaal om er zelf beter van te worden.
Ik wist in ieder geval dat ik dat nóóit meer wilde ervaren: opgebrand en uitgeput zijn. Dat betekende wel dat het anders moest. Met vallen en opstaan heb ik geleerd om te werken op een manier die bij me past. Zelfkennis, verwachtingen loslaten en m’n eigen ritme volgen waren voor mij de lessen van m’n burn-outperiode.
Wat was daar voor nodig?
Er was wat voor nodig, want volhouden en doorzetten kon ik als de beste. Ik hield van mijn job, dus dat was het probleem niet, maar het tempo brak me op. Het werk was okee, maar de manier waarop ik dat deed, moest anders. Pauze was een nieuw begrip voor mij, maar inmiddels ben ik daar vriendjes mee. Dat je ook pauze kunt nemen voordat uitgeput over je bureau hangt, was een eye-opener. Ik heb leren luisteren naar mijn eigen ritme. Op die manier kan ik m’n energie op peil houden en voel ik me eind van de dag niet als een leeggelopen ballonnetje.
Ook wilde ik alles graag goed-beter-best doen. Ik ontdekte dat als ik ergens onzeker over was, het voortdurend fijnslijpen van het werk, het perfectioneren er van, mijn reactie was. Dat kost bakken tijd en energie. Kortom, ik had wat los te laten: verwachtingen van mezelf en anderen. Makkelijker gezegd dan gedaan! Me beperken tot wat ik het beste kon, waar ik expert in ben, hielp me daarbij. Ook heb ik leren leven met “goed genoeg” in plaats van “het kan altijd beter”. Onderscheid maken tussen wie ik ben en wat ik doe, maakte het verschil. Het heeft me veel rust gegeven om er zo naar te kunnen kijken én handelen.
Hoe kwam ik hierachter?
Zelfreflectie, mezelf serieus nemen en beweging hielpen me weer overeind. Ik hou van buiten zijn en bewegen en was dus al snel aan de wandel toe ik uitgevallen was. Ik heb er een paar schoenen op versleten, die schijnbaar doelloze ommetjes. Het voelde als doelloos, maar uiteindelijk bleken die wandelingetjes de sleutel te zijn om te ontspannen en de signalen van m’n lijf weer te ervaren. Door te lopen werd mijn hoofd helder en daarmee mijn prioriteiten. Ik kwam weer bij mezelf.
Vanlieverlee kreeg de onzin die ik mezelf vertelde ook minder grip. Wat was belangrijk voor mij? Waar wilde ik m’n tijd en aandacht aan besteden? Een crisis in je leven kan dat in één klap duidelijk maken. Dat was voor mij ook zo.
En jij?
Voorkomen is beter dan genezen. Tijd voor jezelf nemen is key. Jezelf steeds beter leren kennen is van belang, zodat je in situaties waarin veel van je gevraagd wordt, weet wat goed voor jou is. De urgentie van een burn-out maakt dat je ook tot actie komt. Je leert wat bij je past op een manier die bij je past. Dan krijgt een burn-out geen kans.
Je hebt geen crisis zoals een burn-out nodig om hier achter te komen. Start vandaag! Vind je dat lastig? Mail mij: claudia@lzwc.nl en ik help je op weg naar ontspannen en met plezier werken in je eigen ritme!
Reageren? Graag!