Herken je dit…?
Je bent iemand die graag uitgedaagd wordt en het heerlijk vindt om te presteren. Je doet je werk graag en goed en geeft nog ff gas als dat nodig is. En ondertussen betrap je jezelf op de gedachte: hierna wordt het rustiger….
Dat heb je vaker gedacht! Je ziet in de spiegel een vaal en uitgeblust gezicht en voelt je meer uitgeput dan moe.
Doe jij dit ook?
- Je voelt je verantwoordelijk, thuis en op het werk. Je trekt taken naar je toe waar je eigenlijk geen tijd voor hebt. Die rollercoaster neemt je mee. Ergens in je achterhoofd weet je dat het niet normaal is en voelt het als een last, maar uitstappen lijkt onmogelijk. Het gaat gewoon zo, je móet gewoon mee in die stroom en op dat tempo.
- Je hebt al ‘ja’ gezegd voordat je goed de consequenties hebt overzien. Ajjj, nou ja, het lukt wel als je een beetje schuift en verder propt zodat… er inderdaad geen tijd over is voor je eigen plannen. Je durft niet te zeggen dat het je te veel is. Jij bent de sluitpost van je eigen energierekening.
- Je voelt je onrustig als er nóg een vraag bijkomt. Hoe ga ik dát nou weer doen?? Je partner en vriendinnen, het worden ook agendapunten. Spontaan wat ondernomen? Iets voor jezelf gedaan? Te lang geleden waarschijnlijk.
- Je voelt je moe en uitgeput, als een leeggelopen ballonnetje. Je slaapt slecht en hebt een kort lontje. Als je in de spiegel kijkt denk je: ‘ik heb er ooit vitaler uitgezien’. Ooit was je je bewust van goede voeding en regelmatig bewegen. Dat schiet er al een tijd bij in. Je duwt jezelf de dag door en sleept je van weekend naar vakantie.
- ‘Zou je het niet wat rustiger aan doen?’ Anderen waarschuwen je subtiel maar je kunt het niet aanhoren: rustig aan doen. Hoezo? Daar heb je helemaal geen tijd voor! Je denkt dat het jou niet overkomt: uitvallen door een burn-out. Dat is voor watjes. Het valt allemaal best wel mee, zoveel doe je nou ook weer niet, vind je zelf. Niet door de mand vallen, dat denk je ook nog…
Alles aan je begint te piepen en te kraken. Hoe doen andere vrouwen dit? Inmiddels heb je best een lijst met klachten en bar weinig energie. ‘Tom Poes verzin een list’…. Ergens in je achterhoofd weet je ook wel dat de manier waarop je nu de gaten probeert te vullen, geen oplossing is. Eigenlijk schaam je je ook, dat je dit niet aankunt.
Wanneer ga je omvallen? Je probeert er niet aan te denken, je ziet geen andere oplossing dan nóg harder werken, langere dagen te maken en werk mee naar huis te nemen. Nog even….en dan… ineens zomaar… zit je op je werk te huilen. Je weet niet eens waarom, maar stoppen lukt niet. Je voelt je zoooo moe. Je kunt niet anders dan alles uit je handen laten vallen. Overspannenheid, burn-out, hoe kom je er van af? Laat dat nou net zijn waar ik verstand van heb!
